دستور ping چیست؟ آموزش و آشنایی با تمامی کاربردهای دستور پینگ

در صورتی که به طور مداوم با دنیای اینترنت و شبکه‌ها در ارتباط باشید به احتمال زیاد نام کلمه Ping را شنیده‌اید. با کمک این دستور یک بسته به یک آدرس اینترنتی ارسال می‌شود تا با عملکرد آزمایشی خود، دسترسی دستگاه موردنظر در شبکه را بررسی کند. با ارسال فرمان پینگ به سیستم موردنظر و دریافت پاسخ از سیستم مقصد شما می‌توانید به راحتی به شناسایی مشکلات موجود بپردازید. برای این که به طور کامل متوجه شوید که دستور ping چیست و چه ماهیتی دارد، ادامه این مطلب را از دست ندهید.

Ping چیست؟

یکی از دستورات کاربردی محیط cmd دستور پینگ است که به منظور آزمایش و عیب‌یابی شبکه مورداستفاده قرار می‌گیرد. این دستور به ما کمک می‌کند تا از اتصال یا عدم اتصال کامپیوتر به شبکه مطلع شویم و این که سرعت ارسال و دریافت اطلاعات تا چه اندازه است. این دستور از کاربردی‌ترین دستورات در شبکه‌های کامپیوتری است. به طور کلی دستور ping دو هدف را دنبال می‌کند. اولین هدف به بررسی دردسترس‌ بودن و اتصال هاست به شبکه مربوط می‌شود. دیگری مربوط به اندازه‌گیری مدت زمانی است که طول می‌کشد تا پاسخ از سمت سیستم مقصد دریافت شود، یعنی ارسال و دریافت اطلاعات با چه سرعتی انجام می‌شود.

مفهوم پینگ در شبکه

بر اساس گفته نویسنده و طراح ابزار پینگ، نام این واژه از اصطلاح sonar گرفته شده است. در سونار که به آن سیستم فاصله‌یاب صوتی گفته می‌شود، پینگ نشر یک موج صوتی شنیداری برای پیدا کردن یک شیء است. با برخورد صدا به جسم موردنظر، امواج صوتی به سمت مبدأ انعکاس پیدا می‌کنند که با اندازه‌گیری جهت موج بازگشتی و زمان می‌توان فاصله و مکان جسم را به دست آورد. این فناوری برگرفته از عملکرد تشخیصی خفاش‌ها و دلفین‌هاست. بر همین اساس در دستور پینگ یک درخواست اکو ارسال می‌شود، در صورت ‌پیدا کردن سیستم موردنظر، به آن وارد شده و سیستم یک پاسخ اکو می‌فرستد. با بررسی پاسخ دریافتی، زمان پاسخ و همچنین پکت‌های ازدست‌ رفته می‌توان فاصله تعداد هاپ‌ها تا سیستم مقصد را به دست آورد.


بیشتر بخوانید: سیستم عامل لینوکس (linux) چیست؟


پورت مناسب پینگ

حال که متوجه شدیم دستور ping چیست می‌توانیم درمورد پورت مناسب آن صحبت کنیم. در دستور پینگ از ICMP یا Internet Control Message Protocol استفاده می‌شود. به عبارت بهتر هیچ‌گونه پورت واقعی در تست پینگ مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. ICMP توانایی پوشش آدرس IP را دارد و شامل پروتکل لایه 4 نمی‌شود. با این قابلیت دیگر نیازی به نگران بودن در رابطه با اختصاص‌ دادن پورت‌ها به یک دستور پینگ برای کاربران نخواهد بود به طوری که بتوان آزمایش پینگ را با نهایت سرعت و سادگی انجام داد تا کاملاً مؤثر باشد.

نحوه دسترسی به پینگ

برای استفاده از دستور پینگ باید به سراغ Command Promt در ویندوز بروید. البته امکان استفاده از این دستور در PowerShell یا Terminal نیز وجود دارد. در ویندوز ابتدا لازم است تا پنجره Run را ظاهر کنید. برای این کار ابتدا کلیدهای Windows + R را بفشارید تا این پنجره باز شود. بعد از وارد کردن عبارت cmd روی کلید Enter بزنید.
در خط فرمان ویندوز عبارت ping را همراه با آدرس یا IP وب‌سایت موردنظر وارد کنید و در نهایت کلید Enter را فشار دهید. بعد از پینگ گرفتن روی آدرس موردنظر پاسخ برای شما ارسال می‌شود. اغلب خط اول دستور پینگ شامل آدرس وب‌سایت مقصد، شماره IP مقصد و حجم بسته ارسالی می‌شود. در خطوط بعدی پاسخی که از هر بسته دریافت شده است، نشان داده می‌شود. time در هر خط نشان‌دهنده زمان پاسخ‌دهی است. TTL یا Time To Live، طول عمر بسته را نشان می‌دهد که در واقع زمانی را بیان می‌کند که در صورت عدم دریافت پاسخ در طول آن، بسته دور ریخته می‌شود. در پایان هر دستور می‌توانید خلاصه‌ای از وضعیت عملکرد را ببینید که در آن حداقل، حداکثر و میانگین زمان همراه با تعداد بسته‌های ارسال‌شده و دریافت‌شده نشان داده می‌شود. دسترسی به دستور پینگ و استفاده از آن بسیار ساده است؛ البته ابعاد پیشرفته‌تری برای آن تعریف شده است که برای رسیدن اهداف دیگر از آن استفاده می‌کنند. دستورات پیشرفته برای پیدا کردن مشکلات خاص به کار می‌روند و در حالت عادی کاربردی ندارند.

علل شکست تست پینگ

عوامل مختلفی می‌تواند باعث شکست تست پینگ شود. برای مثال اگر قصد پینگینگ یک آدرس IP خاص را در یک شبکه محلی دارید، اما IP رایانه میزبان را به طور اشتباه وارد می‌کنید و در نتیجه تست پینگ شکست می‌خورد و اتصال غیرممکن می‌شود. مشکل دیگر می‌تواند به پیکربندی اشتباه شبکه ربط داشته باشد. آدرس‌های IP هر دو دستگاه در یک آزمایش پینگ محلی باید در محدوده‌های زیر شبکه گنجانده شده باشند.

کاربردهای دستور پینگ

کاربردهای دستور پینگ

حال که متوجه شدیم دستور ping چیست قصد داریم تا در این بخش درمورد کاربردهای دستور پینگ صحبت کنیم:

کنترل در دسترس بودن دستگاه‌ها

برای این که دسترسی شبکه دستگاه‌ها را بررسی کنیم باید از دستور پینگ استفاده کرد. با اجرای یک دستور پینگ می‌توان دسترسی رایانه‌ها یا دستگاه‌های شبکه‌ای را بدون این که نیاز به استفاده از نرم‌افزارها یا پورت‌های اضافی باشد به راحتی بررسی کرد. با تحلیل گزارش اجرای فرمان پینگ می‌توان به بهبود شبکه‌ها و دستگاه‌ها پرداخت.

ابزاری برای کشف سرعت و اتصالات نادرست

به دلیل آن که هر دستگاهی که به شبکه متصل است می‌تواند به یک دستور پینگ پاسخ دهد، پینگ می‌تواند یک ابزار کشف برای سرعت و بررسی اتصالات شبکه باشد. به عنوان‌ مثال زمانی که شما طیف گسترده‌ای از آدرس‌ها را پینگ کنید، می‌توانید تمام دستگاه‌های متصل در محدوده مورد نظر را پیدا کرده بدون این که نیاز باشد تا نوع دستگاه یا سیستم‌عامل را در نظر بگیرید.

 دستور ping دو هدف را دنبال می‌کند. اولین هدف بررسی در دسترس‌ بودن و اتصال هاست به شبکه و دیگری اندازه‌گیری مدت زمانی که طول می‌کشد تا پاسخ از سمت سیستم مقصد دریافت شود.

امنیت شبکه در مقابل هک‌شدن

با کمک پینگ شما متوجه می‌شوید که یک سیستم به شبکه موردنظر وصل است که می‌تواند اطلاعات لازم را برای شروع هک کردن و حمله در اختیار افراد سودجو و خرابکار بگذارد. همچنین با بررسی دقیق پاسخ‌های پینگ می‌توان اطلاعاتی مانند محل دستگاه، نوع سیستم‌عامل و موارد بسیار دیگر را به دست آورد. عملکرد دستگاه‌های هک بر اساس پینگ آدرس‌های IP است تا لیست سیستم‌های در دسترس به دست آید و بتوان به آن‌ها نفوذ پیدا کرد. از این رو پیکربندی فایروال‌ها را به گونه‌‌ای انجام می‌دهند تا درخواست‌های مربوط به پینگ از شبکه‌های غیرقابل‌اعتماد را بتوانید به راحتی مسدود کنید.

پینگ چگونه کار می‌کند؟

در دستور پینگ یک بسته سیگنال 32 یا 56 بایتی ارسال می‌شود که این سیگنال درخواست echo را دربرگرفته است. در صورت در دسترس بودن‌ هاست، یک بسته سیگنال دیگر تحت عنوان پاسخ یا Reply فرستاده می‌شود. پینگ تایم که زمان اندازه‌گیری آن با واحد میلی‌ثانیه است، زمانی را نشان می‌دهد که بسته به هاست می‌رسد و پاسخ آن به فرستنده بازگردانده می‌شود. سیستم‌عامل در خروجی‌های دستور پینگ تأثیر می‌گذارد، اما اکثر خروجی‌ها موارد زیر را شامل می‌شوند:

  • IP مربوط به آدرس مقصد
  • TTL
  • Round-trip time
  • ICMP Sequence Number
  • تعداد بسته‌های گم شده در فرایند ارسال و دریافت سیگنال
  • Payload size

انواع دستورات ping

انواع دستورات ping

یکی از روش‌های ساده استفاده از دستور Ping این است که آن را همراه با آدرس IP یا نام دامنه هاست به کار ببرید. برای هر دستگاهی در شبکه، یک IP آدرس تعریف شده است. گفتیم که Ping یکی از دستورات cmd است؛ ازاین‌رو سوئیچ‌ها و پارامترهایی دارد که هر کدام دارای کاربردهای منحصربه فرد خود هستند. انواع دستورات پینگ در ادامه معرفی می‌شوند:

  • Ping-a: با کمک این دستور نام کامپیوتر مقصد را می‌توان به دست آورد.
  • Ping-n: در پینگ به صورت پیش‌فرض 4 بسته ارسال می‌شود. با کمک این دستور می‌توان تعداد بسته‌های ارسالی را تغییر داد.
  • Ping-t: این دستور مربوط به پینگ کردن همیشگی است که قطع‌شدن آن تنها با بستن پنجره cmd، فشردن کلیدهای ctrl و C یا قطع برق انجام می‌گیرد.
  • Ping-I: حجم بسته ارسالی را می‌توان با کمک آن تغییر داد.
  • Ping 127.0.0.1: ارتباط کامپیوترها با یکدیگر در یک شبکه با کمک IP آدرس‌ها انجام می‌شود، اما IP آدرس 127.0.0.1 برای این کار قابل‌ استفاده نیست. به این آدرس لوک بک یا لوکال هاست گفته می‌شود و اشاره‌کننده به همان کامپیوتری است که مشغول کارکردن با آن هستید.
  • Ping 8.8.8.8: برای بررسی برقراری ارتباط با اینترنت از این دستور استفاده می‌کنند. در صورتی که دستور جواب Time out را بدهد به معنی قطعی ارتباط شما با اینترنت است که دلیل آن می‌تواند وجود مشکل در کابل، مودم، پایان‌یافتن اعتبار یا موارد دیگر باشد. این آدرس به IP سرور DNS در گوگل مربوط می‌شود که همواره آنلاین است. از دستور ping 8.8.4.4 نیز برای این کار می‌توان استفاده کرد.
  • Ping در مودم: برای پینگ در مودم دستور پینگ را همراه با IP مودم وارد می‌کنند.
  • Ping 4.2.2.4: با کمک این دستور نیز همانند ping 8.8.8.8 می‌توان برقراری ارتباط با اینترنت را تست کرد.

دستورات دیگری برای این آزمایش وجود دارد که شامل موارد زیر می‌شوند:

  • Ping 4.2.2.1
  • Ping 4.2.2.3
  • Ping 4.2.2.2
  • Ping 4.2.2.6
  • Ping 4.2.2.5
  • Ping-4 یا پینگ IPv4
  • Ping-6 یا پینگ IPv6

Jitter در پینگ

Jitter به صورت تنوع در میزان تأخیرها تعریف می‌شود و به این معناست که بسته‌های مختلف در رسیدن به مقصد دارای تاخیر‌های مختلفی هستند. برای مثال تأخیر یکی 20 میلی‌ثانیه و دیگری 17 میلی‌ثانیه است. این تنوع در تأخیرها ناشی از تغییر در مسیرها یا Network Congestion است. این تنوع برای ارتباطات صوتی یا ویدئویی بسیار اهمیت دارد، زیرا بسته‌های صدا باید به صورت هماهنگ در مقصد دریافت شوند و ناموزون نباشند.

سخن پایانی

اگر که به دنیای تکنولوژی و ارتباطات علاقه دارید لازم است تا با همه دستورات cmd به شکل جامع آشنایی داشته باشید. ما در این مقاله سعی کردیم تا به ساده‌ترین شکل ممکن توضیح دهیم که دستور ping چیست و چگونه عمل می‌کند. کاربردهای دستور پینگ در بررسی مشکلات شبکه بسیار کمک‌کننده خواهد بود، از این رو لازم است تا با هر یک آشنا شوید و همین‌طور نحوه استفاده از انواع دستورات پینگ را بدانید.

- تبلیغات -

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.